برای خانم هایی که مجبور به استفاده از عینک هستند یا دلخواه از فریم های بدون نمره استفاده می کنند همیشه سوالی وجود دارد؛ آنها می خواهند بدانند که همراه با عینک چه زیورآلاتی را می شود پوشید یا به عبارت دیگر چگونه با عینک می توان خود را آراست؟ جواب این سوالات البته مانند هر حوزه دیگر دنیای مد بیشتر از هر راهنما و نشانه ای به خود شما و سلیقه شخصی تان بستگی دارد.
معیارهای کلی و عمومی به شما اجازه می دهند تا سطحی تضمین شده را برای ظاهرتان همراه با عینک فراهم کنید؛ اما آنها لازم الاجرا نیستند و البته همیشه موارد قاعده شکن و نا متعارف هستند که در نهایت به چشم می آیند. در مقاله حاضر ما به معرفی این قواعد می پردازیم تا شما از این پس راهنمای مناسبی را برای پوشیدن زیورآلات همراه با عینک در اختیار داشته باشید.
برای انتخاب زیور مناسب پیش از هر چیز بایستی به نوع عینک خود توجه داشته باشید. ما در اینجا چهار مدل کلی عینک را ذکر کرده ایم. در ذیل هر دسته زیورآلات خاصی جهت استفاده قرار می گیرند.
۱ – فریم های بزرگ:
فریم های بزرگ عینک معمولاً با دو مدل گوشواره بسیار جالب توجه می شوند:
الف) گوشواره های بلند: گوشواره های طرح درختی با آویزهای متعدد خوشه ای (با نام گوشواره چند شاخه) و گوشواره های تک آویز بلند (فلزی یا پارچه ای – توری) در کنار عینک های فریم بزرگ جلوه خاص و زیبایی پیدا می کنند.
) گوشواره های درشت نگین دار: دیگر مدل گوشواره که در کنار عینک های فریم بزرگ از جذابیت بسیار بالایی برخوردار است گوشواره مدل گل گوشی هستند که در ابعاد بزرگ، با نگین درشت و در طرح های هندسی خاص تهیه شده اند – توجه کنید که هر چقدر نگین گوشواره درخشان تر و بزرگ تر باشد ست ایجاد شده همراه عینک چشم ربا تر خواهد بود.
اما در زمینه گردنبندها می توان گفت که با فریم های بزرگ اغلب گردنبند هایی در سایزهای گلوبند تا چوکر (یا نهایتاً پرنسسی) استفاده می شود. این انتخاب، تمرکزِ نگاه بیشتری را برای فریم بزرگ عینک به وجود می آورد و موجب می گردد گردنبند مانند قابی مضاعف حدود قاب عینک را دوباره در بر بگیرد.
البته در مواردی گردنبندهای بلند (در سایزهای ضیافتی یا اپرا) نیز همراه عینک های قاب بزرگ پوشیده می شوند. در این حالت گردنبندها معمولاً به صورت مجموعه چندتایی بوده و یک گردنبند کوتاه تر وظیفه جلوگیری از ایجاد پرش و گم گشتگی نگاه را به عهده می گیرد. بدین ترتیب به چشم آمدن عینک با یک عنصر برجسته دیگر تشدید نمی شود؛ به عکس هر کدام از این عناصر سهم متناسب خود را هنگام دیده شدن پیدا می کنند.